အလြမ္းဆိုတာ ေျဖသိမ့္လို႔မရတဲ့ ဒဏ္ရာျဖစ္တယ္

အလြမ္းဆိုတာ ေျဖသိမ့္လို႔မရတဲ့ ဒဏ္ရာျဖစ္တယ္

ေကာင္းကင္ႀကီးကို ေခါက္ခ်ိဳးခ်ိဳးၿပီး ဟိုဘက္ထိပ္ ဒီဘက္ထိပ္

တိုင္းဆလို႔ရခဲ့သည့္တိုင္ေအာင္မွ

မျမင္အပ္တဲ့ေနရာ ပုန္းကြယ္ထားရမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာ 

မသိဆိုးရြား တဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနတဲ့ မိုက္မဲမႈက

အဝီဇိကို အလည္အပတ္ထြက္မယ့္ လက္မွတ္ေတြ ရေစမယ့္ စိတ္ကူးေတြနဲ႔

အားနည္းခ်က္ေတြနဲ႔ခ်ည္း တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဘဝမွာ

မွားတယ္ မွားတယ္ မွားတယ္...

ဒီရင္ဘတ္ကိုထိေစတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ငါက အစဥ္အလာမပ်က္မွားခဲ့တယ္

ျပင္ရင္းနဲ႔လည္းမွားတယ္ မွားမွန္း သိလ်က္နဲ႔လည္း မွားတယ္

မမွားခ်င္ဘူးလို႔ ေရရြတ္ေနရင္းနဲ႔လည္း မွားတယ္

ရင့္နင့္ေနေအာင္ ရံႈးမယ့္ က်ရံႈးမႈမွန္းသိလ်က္နဲ႔လည္း ဆက္မွားတယ္

တန္ပါတယ္ အစြန္အဖ်ားအနားကယိုစိမ့္လာတဲ့ အၾကည့္ေလးတစ္ခ်က္ဆိုရင္ေတာင္

တန္ပါတယ္ အိပ္မက္ေတြနဲ႔ ေဝ့ဝဲလို႔ ငါ့မွာရံုးမထြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ႐ူးရေအာင္ ကို တန္ပါတယ္

တစ္ေန႔တာမွာ ဒီပံုရိပ္ခ်ည္းထပ္ခါထပ္ခါ ျပကြက္ထြက္ တဲ့ မွတ္ဉာဏ္ဟာလည္း မာန္နတ္ကို သတ္ဖို႔ရာ အားမတန္ေနတုန္းပါပဲကြယ္

2 Oct 2019

1:13 PM SGT

A Nation's Mourn

Photo Credit: Internet

I'm not a Nobel laureate nor on any position either. (A drive has lead me to mention this which is there are people who are very keen on announcement or expression of sympathy from our State Counsellor.)

But I do feel sympathy do those everyone who have been effected by recent crisis which led to lose homes and lives, most importantly the trust relationship between communities.

I think every Myanmar national has a feeling of crying when singing national anthem once it reached the verse:

'This is our nation, this is our land and it belongs to us.'

I do feel and I hate that.

A pitiful third world country with so many wounds to heal and crisis to resolve.The world doesn't stand with us and making to fade actual situations on the ground, means there's no diplomatic and social media friend.
Such a lonely country.

Our passport is one of the least powerful in the world which doesn't even allow us to travel all regional countries on arrival visa.

While everyone is pressuring us to accept those invaders as our citizens all against the law.

Such a third world country surrounded by deadly traps.

And everyone is blaming us for attacks where our people are being killed and homes are being destroyed by those whose make-up stories are believed by the world.

Myanmar, such a being neglected nationality whose voices of truth and cries of reality are not listened.

May Wong (CNA) omitted the 'Subject' who has performed attacks and destroyed homes on the following photo reports.

https://www.facebook.com/pg/ChannelNewsAsia/photos/?tab=album&album_id=10154949975652934

I'd admit below comment represents very general Myanmar citizen's perspective to Bengalis:

"It's okay to live together (with the Rohingyas) if they can become citizens under the 1982 citizenship law," the 57-year-old said. But he was quick to add that "if another country is accepting them, please take them". He said he "cannot trust the Bengalis anymore”. “They are violent terrorists."

Read more at http://www.channelnewsasia.com/news/asiapacific/walking-amid-burning-homes-and-sounds-of-distant-gunfire-ground-9199468

My sincere thanks to Priscilla Clapp's (Senior Advisor, Asia Society) stand on the following video.

https://www.youtube.com/watch?v=mm-RTRJv8ZM

If the issue becomes so critical and sensitive, two parties involved together should take third party's point of view, so it would lead to any possible solution ahead.

And the third party who is seeing just from outside of the issue, should wear shoes of both participating parties (not just one-sided listener), so it would lead to understand actual concerns and support to the solution which is more practical, logical, reasonable and most importantly legal. 

Remark: 
This article is solely to my own personal feels and thoughts as a Myanmar citizen for the crisis.

In any case, if someone finds this as a source or tool which stimulate the case to be worsen from any point of view, please report to me.

I'll be very much appreciated to contribute for the Peace of the State by discarding this post.

Written on 2017-9-5 2:25 AM (SGT)

Edited on 2017-9-10 9:9 AM (SGT)

Wisdom from the Bin

ေအာင္ျမင္မႈအေၾကာင္း မစဥ္းစားတာၾကာျပီ

တိတိက်က်ဆိုရင္ အမ်ားတကာ စံႏႈန္းထားတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ ကိုယ္စံႏႈန္းထားတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈ လားရာေတြမတူမွန္း သိခဲ့တဲ့ ကြန္ပ်ဳတာတကၠသိုလ္ ဒုတိယႏွစ္ေလာက္ကတည္းက...

မၾကာခင္ ကိုယ့္ အသက္ကလည္း ထိပ္စည္းေျပာင္းေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားမလိုအားမရတာေတြ ေနာင္တေတြ အမွားေတြက သင္ခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာေတြကို ျပန္ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ရင္း အေျခအေနတိုင္းမွာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြထဲက အေကာင္းဆံုးဆိုတာကို ၾကိဳးစားဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္လို့ ေျဖသိမ့္ရင္း ေရွ႕ဆက္ဖို႔အတြက္ ေတြးမိလိုက္တဲ့ အခါ...

ကိုယ္ဆိုတာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စီမံရတဲ့ ခရီးတစ္ခု သြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္

ထြက္ကတည္းက ျပန္တဲ့အထိ ဘာနဲ႔သြားမယ္ ဘယ္ေန႔သြားမယ္ ဘယ္ေန႔ျပန္မယ္ ဘယ္ကို ဘယ္လိုသြားမယ္ ဘယ္ခ်ိန္သြားမယ္ ဘာေတြလုပ္မယ္ ဆိုတာေတြ ေသခ်ာစီစဥ္ၿပီးေတာ့မွသြားမယ့္ေနရာအေၾကာင္း ေစ့ေစ့ေပါက္ေပါက္ သိၿပီဆိုေတာ့မွ သြားရတာ လံုျခံဳမႈကို ခံစားရတဲ့သူ...

သံုးေနက် ပစၥည္းတစ္မ်ိဳး ကိုယ္နဲ႔ သင့္တင့္ အဆင္ေျပေနရင္ ေနာက္တစ္မ်ိဳး စမ္းၿပီး ေျပာင္းသံုးဖို႔ရာေတာင္ ဝန္ေလးတဲ့ ဆံုးရံႈးမယ့္ ပိုက္ဆံအျပင္ အဆင္မေျပမႈ ေတြကို ရင္ဆိုင္ရမွာေတြကို မလိုခ်င္ပဲ comfort zone မွာ ပဲ အၿမဲ safely play ေနခဲ့တဲ့သူတစ္ေယာက္...

အျပင္ေလာက ကိုယ့္ထိန္းခ်ဳပ္မႈမရွိတဲ့ industry ထဲမွာကအေျပာင္းအလဲေတြ သိပ္ျမန္တယ္ ဒီႏွစ္မွာ ကိုယ္ဘာကို သင္ယူမယ္လို႔ စဥ္းစားၿပီး သင္ယူေနရင္လည္း လမ္းတစ္ဝက္မွတင္ ဟိုဟာေတြ ဒီဟာေတြ ထပ္သင္ဖို႔လိုတာေတြက အမ်ားႀကီး ထပ္ေဆာင္းလာတယ္...

သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာရွိတယ္ ဒီအလုပ္ကိုလုပ္တယ္ ဒါကိုသင္ယူေနတယ္ သို႔ေသာ္ တျခား အလုပ္ေတြ သင္ယူစရာေတြ လည္း အခ်ိန္ေကာ ကိုယ္စြမ္းေကာ ဉာဏ္စြမ္းေကာနဲ႔လုပ္တယ္ သင္တယ္ သူတို႔ကိုၾကည့္ရင္ အၿမဲရႈပ္ရွပ္ခတ္ေနတာ (လုပ္ေနတဲ့ process အတြင္း ဘာကမွ အစီအစဥ္မက် ေပမယ့္ ပန္းတိုင္ကို ေတာ့ စနစ္တက်ပဲ ေရာက္သြားတယ္) ကိုယ္လို ေအးေအးေဆးေဆး ေနခ်င္တဲ့သူက သူတို႔ကို ျမင္ရင္ စိတ္ေတြေမာ သူတို႔က ကိုယ့္ကိုျမင္ရင္ နင္ဒီေလာက္ေအးေဆးေနတာ ေရရွည္ခက္မယ္လို႔ သူတို႔က စိတ္ေတြေမာ...

တခ်ိဳ႕ေသာ သူေတြလို ေလကေလးနဲ႕ ဘဝရပ္တည္ရာကို တစ္လွမ္းခ်င္း ထြင္းခုတ္နိုင္ေလာက္ တဲ့ အမူအက်င့္ေတြက လည္း တုလည္း မတုတတ္ သင္လည္းဘယ္ေတာ့မွ မတတ္...

ၾကာလာေတာ့ ကိုယ္က ကိုယ့္ living-style တစ္မ်ိဳးတည္းနဲ႔ ေနေတာ့ အမ်ားတကာရဲ့ assumption ေတြမွာ ကိုယ့္ရဲ့ capability ဟာ တိမ္ျမဳပ္ေနတတ္ပါတယ္...

market trend ကေတာ့ demand ရွိတဲ့ဆီသြားမွာပဲ...

business-oriented ျဖစ္လာတဲ့ နည္းပညာ ဝန္ေဆာင္မႈေတြဟာ customer လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ရာ အတတ္ပညာမ်ားဟာ သင္ေလမကုန္ေလ...

အလုပ္ေတြရဲ့ ေတာင္းဆိုမႈဟာ

multi-task ျဖစ္လာ့း

high analytical skill  ရွိလား

fast problem solving skill ရွိလား ဆိုတာမ်ိဳးေတြ အျပင္

proactive ျဖစ္သလား

minimum supervision မွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ် အလုပ္လုပ္နိုင္သလား

dynamic environment မွာ adapt လုပ္နိုင္လားဆိုတာေတြ အမ်ားၾကီး အမ်ားၾကီး ေတာင္းဆိုလာၾကပါျပီ

ကိုယ့္ရဲ့ personality နဲ႔ character နဲ႔ အသင့္ေတာ္ဆံုး ျဖစ္မယ့္ ပံုစံနဲ႔ အပူတျပင္းေရြ႕ေနတဲ့ စီးေၾကာင္းထဲ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ဝင္နိုင္ဖို႔ၾကိဳးစားရမွာပါ...

မၾကိဳးစားေတာ့လည္း ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ ထမင္းေတာ့ မငတ္ဘူးေပါ့ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ peer ေတြက organisation structure မွာ ျမင့္တက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ကိုယ္က စတင္ခဲ့တဲ့ ေနရာေလးမွာ က်န္ေနခဲ့မွာပါ...

တစ္ခါတေလေတာ့ risk ယူတာဟာ safe ျဖစ္ဖို႔ ျဖစ္ျပန္တယ္...

လူတစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဘဝအဓိပၸါယ္ ရွာပံုျခင္းေတာ့ မတူၾကေပမယ့္ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို အရိုးသားဆံုးသိျပီး တည္ေဆာက္ေနဖို႕ကေတာ့ အေရးအၾကီးဆံုးပါပဲ...

March 6, 2017 (3:00 PM)

ျပကၡဒိန္

ေဆာင္းဝင္ျပီဆိုတာလည္း သိေပမယ့္
ေဆာင္းကိုမေရာက္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာလည္းသိပါတယ္
ေဆာင္းက ေဆာင္းနဲ႔မတူေပမယ့္
ေဆာင္းက ေဆာင္းနဲ႔ တူမလားဆိုျပီး
အေျပးအလႊား ႐ႈ႐ိႈက္မိတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ အေငြ႔အသက္ေတြမွာ
ေဆာင္းဆိုေပမယ့္ ေဆာင္းမဟုတ္တဲ့ ရာသီတစ္ခု
ငါ့ရက္စြဲမွာ ေရးထိုးခဲ့ရေပါ့ေဆာင္း။

October 28, 2014 (8:32 PM)

December Page

ေနလံုးၾကီး ရန္ကုန္ျမစ္ေနာက္ ဆံုးဆံုးျမဳပ္သြားေတာ့
ၾကြက္ႏွစ္ေကာင္က ေရကူးကန္ထဲ ဆင္းသင့္ မဆင္းသင့္ တြက္တုန္း ခ်က္တုန္း
ရံုးဆင္းခဲ့တဲ့ ငွက္ေတြက ၁၅ လမ္းနဲ႔ ၁၁ လမ္းၾကား လူးလားေခါက္တံု႔
ဦးခ်စ္ၾကီးက အိပ္ရာခင္းေနေလရဲ့။
မယံုရင္ေတာ့လည္း သင့္အခြင့္အေရး
က်ဳပ္တို႔က အမွန္အကန္ ေၾကးအိုးေသာက္မယ့္သူေတြ။
တဒိန္းဒိန္းတုန္ေနတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔
ေလွကားထိပ္က CCTV ကို လွမ္းျပံဳးျပေတာ့
ေခြးေလးတစ္ေကာင္က ပိတ္စတစ္ခုကို ကိုက္ယူစုတ္ျဖဲလို႔
ေၾကာင္ကေလးတစ္ေကာင္လို ပြတ္သပ္ေခ်ာ့ျမႇဴေနလုိက္တာ
အရာဝတၳဳႏွစ္ခုကို အခုမွ စတင္အသက္သြင္းလိုက္သလို။
အံုၾကြျမဴးထလို႔ လႈပ္ခတ္တုန္ရီေန
ေလတံခြန္တစ္ခုရဲ့ ေမ်ာလြင့္မႈလို
တစ္စကၠန္႔ကို တစ္ကမာၻေလာက္ ထင္ခဲ့ၾကတယ္... တကယ္။
မူးေမာ္ေထြျပားမႈေတြနဲ႔ ခၽြဲက်ိက်ိခုန္ေပါက္
ရုပ္သံဇာတ္လမ္းတြဲေတြလည္း အရွက္ရသြားခဲ့တယ္။
အဲ့ဒီအသီးကိုမွ ဘုရားသခင္က ဘာလို႔တားျမစ္ရတာလဲ အခ်စ္ရယ္...
ေနာက္မနက္ေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္
တိုင္လံုးၾကီးၾကီးကို တိုင္မွာရစ္ေခြကစားၾကမယ္
သပ္ရပ္တိုတိတဲ့ လက္ဖ်ားထိပ္ေတြ ထိခတ္ျပီးေတာ့
ေၾကးမံုမ်က္ႏွာျပင္က အေငြ႕ေတြ ထင္ဟပ္ မြဲထသြားခဲ့တယ္။
သစၥာတရားကို ကိုယ္တိုင္သတ္ပံုေပါင္းထားမွေတာ့
ခ်ည္ေႏွာင္ထားတာ မဟုတ္ပါဘူး။
တစ္ခန္းရပ္လို႔ လူးလဲထေတာ့
အလြမ္းက ပုတ္အဲ့ေနတဲ့ အိပ္မက္တစ္ပုဒ္ပဲ
ျခားနားထားလိုက္တာ ကုန္းတစ္တန္ ေရတစ္တန္။
ဒီတစ္ျခမ္းပဲ့ လၾကီး ျမန္ျမန္ သက္တမ္းေစ့ပါေစတာ့ဆိုတာ
ေနရာတကာမွာ မ်က္ရည္တဝဲဝဲ ႏွလံုးတစ္ဆို႔ဆို႔
ရြတ္ဆိုမိတဲ့ ဂါထာ...

Jan 9, 2014 (3:20 PM)

အနီစက္စက္ အရည္ရႊန္းလဲ့ ႏွလံုးသားသို႔

ရုတ္တရတ္မွာ အာေမဋိတ္ေနတုန္း

သံရွည္ဆြဲေနတုန္း

ပဲ့တင္သံျဖစ္ေနတုန္း

လမ္းမွာလည္းေျပးေနတုန္း

ခရီးကလညး္ ေဝးေနတုန္း…

6^th February, 2007 (9:33 AM)

ေဟာစာတမ္း

ေလးလံပိက်ေနတဲ့ သားေမြးကုတ္ကို ငါအခုပဲခၽြတ္ခ်လိုက္ၿပီ

အဲ့ဒီအစား လတ္ဆတ္ခ်ိဳျမတဲ့ သစ္ၾကားသီးတစ္လံုးနဲ႔ ငါ့ကိုယ္ငါ ေပါင္းတင္လိုက္တယ္

ငါဟာ ခဏေနပဲ စံခ်ိန္တင္ေတာ့မယ့္ ဝါးတစ္ပင္မို႔

ေျဖာင့္ေျဖာင့္မတ္မတ္ ရိုရိုက်ိဳးက်ိဳးနဲ႔ တာလမ္းေပၚေျပးထြက္ေတာ့မယ္

ငါ့လက္ေတြေပၚစိုက္ေပးထားတဲ့ ေျမဆီၾသဇာေတြကလညး္

နံေစာ္ ပူေလာင္ ပုပ္ပြေနခဲ့တာမို႔ ငါ့ကိုယ္တြင္းေခါင္းရဲ့ အတြင္းနက္နက္ထိ

ဖိသိပ္ဖ်စ္ညႇစ္ေနခဲ့တာ အႀကိမ္ႀကိမ္၊

အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ငါ့ေျခအစံုေတြက တစ္နစ္ဖိနပ္ေတြထက္ ေပါ့ပါးေနတာမို႔

သီခ်င္းေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေလခၽြန္ျပခ်င္တယ္

‘ေက်းဇူးတင္ပါတယ္’ လို႔၊

ဟိုးေျမျပင္မွာ စထြက္ခံု အစြန္းနဲ႔ ေျခနင္းသားကိုျဖတ္ၿပီးထိေနတဲ့

ငါ့ေျခေခ်ာင္းေလးေတြတိုင္းဟာ ကိုယ့္သစၥာကိုယ္တည္ဖို႔

တစ္႐ႈးစေတြကို တြန္းအားေပးေနတာကို ငါတစ္ဒိန္းဒိန္းၾကားႏိုင္ရဲ့

ငါ့နဖူးစီးမွာလည္း ခပ္ရဲရဲ သတၱိစကိုပတ္လို႔ အလံေတာ္ကို မၾကာမီ

ေရာက္ေတာ့မယ့္အေၾကာင္း ႀကိဳတင္သတင္းေပးထားတယ္၊

မဟုတ္ရင္လည္း ငါ့အမည္နာမကို အရွင္လတ္လတ္ တြင္းတူးျမႇဳပ္ႏွံထားခ်င္တဲ့ ရပ္ကြက္က

ငါက်န္းခန္႔သာလို႔ မာတဲ့အေၾကာင္းသိရလို႔ ဖ်ားသြားႏိုင္တာေပါ့၊

ငါဟာ ဂုဏ္သတင္း ဉာဏ္အလင္းေတြကို မၾကာခဏ

ေသဆံုးလိုက္ ေမြးဖြားလိုက္ ယဥ္ပါးခဲ့ၿပီမို႔

ငါ့ရဲ့အထင္အျမင္ေတြဟာ ျပတ္သားေနခဲ့ၿပီ

ဒါေၾကာင့္

အသည္းငယ္ရင္လည္း ေဘးဖယ္ေနလိုက္

ေရစက္မႈန္ေတြတိုင္းဟာ ငါ့ခႏၶာကိုယ္ ဂလင္းေတြဆီက

အညစ္အေၾကးေတြကို သယ္ေဆာင္သန္႕ရွင္းေစမွာျဖစ္လို႔

ငါ့ရွိရွိသမွ် ပစၥည္းဥစၥာမွန္သမွ် ငါ့ေရႊေရာင္ဆီ မ်က္ႏွာမူေနၿပီ

စမ္းၾကည့္လိုက္စမ္း ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ပဲ ျဖစ္ေစ

ငါ့လက္ဖ်ံက တစ္ဒတ္ဒတ္ နိမိတ္ရႊင္ျပျပက

ေရခဲေတာင္ကိုေတာင္ အရည္က်ိဳေသာက္ပစ္မွာမို႔

စမ္းၾကည့္လိုက္စမ္းပါ

မယံုရင္ေစာင့္ၾကည့္ေန

ငါလာေနၿပီ

ေတာင္ကမူတိုင္းကို တိုက္ခိုက္ သတ္ပုတ္လို႔

ၿပိဳင္ဘက္မရွိ ငါ ေရာက္ရွိလာေတာ့မည္။

20^th March, 2009 (9:23 PM)