ေပ်ာ္႐ြင္ခြင့္ရတဲ့ မနက္ခင္းတစ္ခုရယ္ ရနံ႔စံုတဲ့
ပန္းတစ္ခင္းရယ္ ထုပ္ပိုးထား ခဲ့ပါတယ္။ တိမ္ေရာင္ေတာက္တဲ့ ညေနဆည္းဆာ
တို႔ႏွစ္ေယာက္ ခြဲေ၀ စားသံုးလို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား။ မလံုမွာ ေသခ်ာရက္နဲ႔
၀ယ္ခဲ့ရတဲ့ ထီးတစ္လက္ကေတာ့ သည္တစ္မိုးရဲ့ ဇာတ္သိမ္းပဲမလား? ရေသးတယ္၊
ဆက္ေလွ်ာက္လိုက္ဦး။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ယံုၾကည္တာေပါ့၊ မေကာင္းတဲ့ နိမိတ္ရဲ့
တစ္ခုခု မင္းဆီခုန္ခဲ့ဖို႔ ဆိုတာ ခြင့္မွမျပဳထားတာပဲ။
25th September, 2005
ဒီဇင်ဘာ မိုး
1 year ago


2 comments:
အိုဟိုးဟိုး အေရးအသားေတြက ေရေရလည္လည္မိုက္တယ္။
ကုိယ္ကေတာ႔အလြမ္းေတြကုိသာ ထမ္းေနမိတယ္
Post a Comment